تقدیم به عزیزترینم رکسانا-Dedicated to Dearest Roxana

ای کاش پیشم بودی

ای کاش در این تنهایی در آغوشم بودی

برای لحظه ای با تو بودن را احساس میکردم

این چه دردی است که تو را میبینم ونمیتوانم بگویم

دوستت دارم

ای کاش شیشه غرورم می شکشت تا فریاد بزنم ولی افسوس که

می ترسم وگوشی شنوا نیست

ای کاش روزی تو را از یاد ببرم

تا چشمانم رنگ خواب را حس کند

تا خواب های رنگی ام تمام شود تا از نبودنت در در تنهایی خود زار بزنم

کاش می دانستی که با تمام وجود تو را می خواهم 

ولی افسوس که گوشی شنوا نیست

ای کاش اینجا بودی

وگرمای وجودت از این خواب زمستانی نجاتم می داد حال که

این جا نیستی بگذار فریاد بزنم  تا امواج صدایم گوشت را نخراشد 

                        دوستت دارم  

                                                     دوستت دارم

                                                                             دوستت دارم